W parowniku dochodzi do wymiany cieplnej. Urządzenie to wraz z wentylatorem nagrzewnicy tworzy system chłodzenia wnętrza pojazdu. Parownik ochładza powietrze, które następnie przekazywane jest do kabiny. Przeważnie zlokalizowane jest wewnątrz kabiny, tuż za deską rozdzielczą. Dzięki konstrukcji owalnych rurek znajdujących się w między blaszanymi żeberkami odznacza się wysoką wydajnością. Zanim urządzenie przyjmie czynnik chłodniczy, musi nastąpić proces rozprężania (obniżenia ciśnienia) w tzw. zaworze rozprężnym lub dyszy dławiącej. Po serii procesów, powietrze z odebranym ciepłem kierowane jest do wnętrza pojazdu. Nieodłączonym elementem przy omawianiu parownika, jest filtr kabinowy. Należy pamiętać o jego regularnej wymianie, ponieważ chroni on parownik przed zanieczyszczeniami z zewnątrz. Zaniedbania serwisowe mogą obniżyć wydajność lub całkowicie zablokować przepływ powietrza (przewidziany interwał wymiany to raz w roku lub co 15 000km).
Wilgotne wnętrze samochodu wzmaga rozwój grzybów i drobnoustrojów. W kulminacyjnym momencie oprócz zaparowanych szyb, zaczynamy również odczuwać nieprzyjemne zapachy po uruchomieniu klimy. To oznaka, że rozpoczął się proces gnilny. Pamiętajmy, że nieprzyjemne zapachy nie wiążą się tylko z dyskomfortem podczas podróży, ale przede wszystkim mogą być zagrożeniem dla zdrowia. Wdychanie drobnoustrojów i grzybów może nieść ze sobą katastrofalne skutki. Miejmy to na uwadze i na czas oczyszczajmy klimatyzację. Można tego dokonywać indywidualnie (chemia odświeżająco czyszcząca) lub poprzez warsztaty obsługujące klimatyzację (ozonowanie lub profesjonalna chemia czyszcząca).
Podczas schładzania powietrza w parowniku wytwarza się para wodna, której krople powinny mieć możliwość swobodnego opuszczenia pojazdu(przeważnie za pomocą rurki wyprowadzonej pod silnikiem). Jeżeli w okresie letnim zbiera się nam woda we wnętrzu pojazdu, warto sprawdzić czy nie jest to spowodowane zatkanym odpływem wspomnianej wody.